ABRS 13-3-2013, LJN BZ4008 In een bestemmingsplanprocedure klaagt appellant dat zijn aanvullende zienswijze door de raad ten onrechte buiten beschouwing is gelaten bij de vaststelling van het plan. Hiertoe voert hij aan dat deze aanvulling van zijn tijdig ingediende zienswijze slechts twee dagen na het verstrijken van de termijn is ingediend en dat deze aanvulling bovendien uitsluitend ziet op aspecten van de bestreden besluiten waartegen zijn zienswijze eveneens is gericht. De Afdeling gaat hierin mee:
“De termijn voor het naar voren brengen van zienswijzen is geëindigd op 16 november 2011. [appellant] heeft zijn zienswijze binnen deze termijn naar voren gebracht. Zijn aanvullende zienswijze van 18 november 2011 is niet binnen de daarvoor geldende termijn van artikel 3:16, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) ingediend. De aanvullende zienswijze ziet op dezelfde plandelen die [appellant] in zijn tijdig naar voren gebrachte zienswijze heeft bestreden en kan derhalve als een nadere motivering daarvan worden aangemerkt. Er is geen rechtsregel die zich ertegen verzet dat een zienswijze na afloop van de termijn nader wordt gemotiveerd. Een uitzondering hierop kan worden gemaakt voor de situatie dat het bestuursorgaan de aanvulling, gelet op de datum van indiening, in redelijkheid niet meer behoeft mee te nemen in de besluitvorming. Gelet op de datum van de indiening van de aanvullende zienswijze door [appellant] is hiervan in dit geval geen sprake.
Derhalve is de Afdeling van oordeel dat de raad de aanvullende zienswijze van [appellant] ten onrechte buiten beschouwing heeft gelaten.”